Wijs gewandeld: het verhaal van Susan (pelgrim 512)

Susanisweg
Susanisweg

Het begon een paar jaar geleden toen ik de film ‘The Way’ zag. Ik wil de Camino lopen! Toen bleek er een pelgrimstocht dichter in de buurt te zijn; de Walk of Wisdom, rondom mijn eigen Nijmegen. Is dat dan niet een logisch begin?

Ik liep in etappes, eind maart tijdens de eerste zonovergoten lentedag de eerste etappe, tot aan Kranenburg. Daarna was het even wachten tot de lente weer terugkeerde; met Hemelvaart liep ik weer twee dagen verder en kwam daarmee tot halverwege de route. Vorige week wandelde ik het rondje rond, nog drie dagen erbij.

De Walk of Wisdom begint spetterend, de eerste twee dagen zijn een aaneenschakeling van ‘oohhh wat is het hier toch mooi!’. De Ooijpolder, Duivelsberg, het Reichswald, de Sint Jansberg en de Mookerheide; stuk voor stuk indrukwekkende landschappen. Veel klimmen en dalen deze dagen, maar wat is het prachtig, al dat net uit de knoppen gebarsten lichtgroen. Lente! Twee reeën kom ik onderweg tegen, en jawel, een mede-WisdomWalker!

Na Malden is het even gedaan met de bossen en begint het stukje agrarisch landschap, stilte en verlatenheid waar ik persoonlijk een beetje triest van word. Het weer helpt ook niet mee nu. Ik praat veel tegen schapen deze dagen, die me massaal aanstaren alsof ze een marsvrouwtje zien. Maar dan, de laatste dag, de Gran Finale, van Afferden via de Waal terug naar Nijmegen, weer geheel in de ‘oooooh wat is het hier toch mooooi!’ sfeer. Het prachtige weer helpt mee om al het groen, blauw en geel eruit te laten knallen. In het dijkmagazijn Ewijk tik ik een mini-schilderijtje op de kop, een leuk aandenken aan deze tocht. Ik volg de Waal naar Nijmegen en aangekomen in de Hemel rijg ik het laatste vogelringetje aan de veter, missie volbracht! Op naar de Via de la Plata! ;)

Meer Walk of Wisdom-verhalen van Susan zijn te lezen op haar eigen site.