Wandelen als eerbetoon

‘De resterende kilometers draag ik op aan mijn vriendin.’ Pelgrim Willy haakte aan op de route, om een vriendin te vergezellen wiens wandelpartner was afgehaakt. Een mooie gezamenlijke ervaring, maar het liep anders dan verwacht. Lees hier haar ontroerende verslag:

‘Wat een bijzondere ervaring heb ik achter de rug. Nog nooit had ik mij verdiept in pelgrimstochten. Totdat een vriendin mij vroeg of ik met haar de Walk of Wisdom wilde gaan lopen. Zelf had ze al gelopen van de Stevenskerk tot aan Beek met een kennis, maar diegene haakte af. Nadat ik de route bestudeerd had, heb ik volmondig ja gezegd. In Beek ben ik begonnen. Lief en leed hebben we samen gedeeld, met een lach en een traan, genoten van de prachtige natuur en de rust. Tot aan Bergharen, was er geen vuiltje aan de lucht.

Helaas kwam er een kink in de kabel, mijn vriendin werd ziek en is inmiddels overleden.
Het gemis is groot. Toch heb ik besloten om het laatste stuk alleen verder te lopen en aan haar op te dragen, maar niet voordat ik zelf het eerste stuk achter de rug had.

En dus ben ik naar de indrukwekkende ceremonie geweest in de Nicolaaskapel. Daar heb ik verteld dat ik de resterende kilometers op zou dragen aan mijn vriendin. Ik ben blij dat ik het volbracht heb, en vond het een hele bijzonder ervaring. Onderweg veel lieve mensen ontmoet. Het valt mij op als je alleen loopt, je veel meer aanspraak hebt met andere wandelaars. Ook dit was voor mij een hele openbaring. Het virus is nu al overgeslagen en ben al aan het bekijken waar ik nu ga lopen. Of………. misschien loop ik het nog een keer, maar dan met een ander doel.’