“Er zijn plekken waar ik zonder glimlach niet meer langs kan…” – verslag stiltewandeling door Gert Bos

Gert Bos loopt als vrijwilliger mee met onze jaarlijkse reeks van 10 stiltewandelingen ‘De Walk of Wisdom in een jaar rond’. Verslag van de stiltewandeling Malden-Nederasselt, 2 juni 2024

stiltewandeling
Foto: Marja Hakkoer

We zijn met z’n vijftienen als we bij de bushalte bij Malden vertrekken richting Nederasselt. Droog, aangenaam temperatuurtje, goed gezelschap, niets staat een mooie stiltewandeling in de weg.

Na een halve kilometer duiken we het bos in waar we de stiltewandeling met een tekst ter bezinning en een nadrukkelijke vraag om in stilte te wandelen, beginnen. Je kunt veel woorden over ‘stilte’ spreken maar uiteindelijk is het ‘gewoon’ zwijgen, de stilte binnenin zoeken en je van daaruit verbinden met je omgeving of dat nu een mooi Bont Zandoogje is of een rits motoren.

stiltewandeling
B&B Ronald en Machteld. Foto: Marja Hakkoer

Op weg nu, rustig door het bos, langs akker en kanaal. Dan een onvermijdelijk lawaai-kilometertje langs een drukke weg over kanaal en snelweg om weer in stilte  naar onze eerste pauzeplek bij de B&B van Ronald en Machteld te lopen. “Een plek die te mooi is om niet te delen” zegt Ronald. Hij heeft meer dan gelijk, een paradijslijk plekje waar we genieten van hun gastvrijheid, koffie, thee en heerlijke taart. Gastvrij delen, hoe zit dat eigenlijk bij mij?

Na de pauze gaan we in stilte verder. Door de Hatertse Vennen, een prachtig natuurgebied met een mooi uitzicht en een onder water staand pad naar de ruïne van St. Walrick, inmiddels ook een herdenkingsplek voor corona slachtoffers en de Koorts- of Lapjesboom. We stoppen, verwijlen er een poosje in gedachten, delen een tekst over ‘in het nu zijn en loslaten’ en stappen dan in stilte verder.

We zijn nu ongeveer op de helft van de gehele Walk of Wisdom route en het landschap verandert. Door een donker bospaadje belanden we opeens in het volle licht van het open polder landschap. Wat een verschil. In deze weidsheid pauzeren we bij het Boskantse Mariakapelletje. Een kaars opsteken om stilletjes te gedenken maar ook wat eten, kletsen, lezen of schrijven in het Walk of Wisdom logboek dat hier in de kapel ligt.

Het laatste stuk gaat door de polder naar Nederasselt. We ontmoeten daar behoorlijk veel rupsen van de Dagpauwoog die ook aan de wandel zijn, uitkijken dat we ze niet vertrappen. Bij Nederasselt overleggen we. Wie wil nog verder de dijk over, door de uiterwaarden langs de Maas naar de eindbushalte, zo’n 3, 4 km of wie gaat nu direct naar de bushalte, zo’n halve km? Een drietal van ons stopt hier, de rest gaat richting de Maas en dan naar de eindhalte.

Op de dijk vlak voor de eindhalte houden we een rondje waarbij iedereen kan zeggen wat ie vond van de wandeling, wat goed was en wat beter kan. Hans leest nog een gedicht van Bart Moeyaert voor:

Eeuwigheid

Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang kan duren.
Meer woorden waren er
niet nodig – een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.

en dan zit deze stiltewandeling erop. Het was een mooie dag.
Gert Bos.

Meelopen met een volgende stiltewandeling?

Wil je meelopen met een volgende stiltewandeling? Kijk dan hier: link.