Pelgrims, pizza’s en plaatjes – een interview

, ,

Maarten de Jonge ging met pensioen als huisarts en liep samen met zijn partner Addie de Walk of Wisdom. Ze besloten hun tocht verdieping mee te geven met behulp van pelgrimcoach Lidia van Engeland. Die interviewde hen na afloop over hun ervaring.

Een pelgrimstocht om de hoek

Het is zo fijn dat we déze pelgrimstocht hebben gelopen, op steenworp afstand van onze woonplaats. Daardoor werden we niet afgeleid en konden we de reis naar binnen nog beter maken,” zegt Maarten. “We hoefden geen informatiebordjes te lezen of extra te genieten van het landschap, omdat we er ver voor hadden gereisd,” vult Addie aan, “er waren zo weinig externe prikkels, we waren in de natuur met onze eigen thema’s en die kregen daardoor ook een plekje.”

In hun gezellige huis in Deventer zitten we aan de keukentafel, waarop een mooi dagboekje ligt met het verslag van hun tocht. Het kenmerkt de aandacht en zorgvuldigheid waarmee Maarten en Addie hun pelgrimstocht voorbereid, gewandeld en afgerond hebben.

Ik heb ze al eerder ontmoet omdat ze in gesprek met mij hun thema’s voor de Walk of Wisdom wilden voorbereiden, een paar weken voor vertrek. Een nieuwe levensfase is aangebroken nu Maarten, huisarts, met pensioen is gegaan. Addie wil eveneens een pas op de plaats maken in alle vrijwilligersactiviteiten die zij doet. Ze voelt het verlangen om ook met pensioen te gaan.

Hoe doe je dat als je de Walk of Wisdom wandelt met je partner? Zorgen voor je eigen ruimte. Addie: “Ik heb een veelbewogen jaar achter de rug en ik dacht dat ik nooit meer onbezorgd in het leven kon staan. Tot ik langs het pad paddenstoelen zag staan, prachtige paddenstoelen. Ik voelde een intense blijheid, die ik lang niet meer gevoeld had. Zo blij met die mooie paddenstoelen, en vooral met mijn eigen intense gevoel. Dat moment draag ik nog steeds bij me.”

Addie heeft onderweg ervaren dat haar eigen ruimte met meer te maken heeft dan de ruimte die er komt doordat Maarten met pensioen is. Als mensen-mens is ze gewend om vaak in groepen te zijn en samen te werken, dat gééft energie maar kost het ook energie. Contacten kunnen schuren omdat iedereen anders is. Ze maakt de vergelijking met alle paddenstoelen die ze onderweg zag, waaronder ook beschadigde paddenstoelen, die ook hun schoonheid hebben.

pelgrimsroute Walk of Wisdom Groesbeek
De Walk of Wisdom door Thomas Hontelez

Het Lege Land

Ideale plaatjes loslaten en zijn met wat er is. Dat lukt gaandeweg de tocht steeds beter, vertellen ze, met als climax hun maaltijd in de pizzeria met een harde tl lichtbalk en koude stalen tafeltjes met stoelen. “Het was de dichtstbijzijnde eetmogelijkheid in Wijchen. Op vakanties zouden we hier met een grote bocht omheen lopen. Maar zie ons daar zitten, met een blikje fris en een kant en klare pizza. Tijdens de Walk of Wisdom overkwamen ons de dingen. In de luxe van het dagelijks leven kun je denken dat het allemaal maakbaar is. Het menu, het tafeltje, het restaurant moet allemaal top zijn. Nu kwamen we op de top zonder dat we die perse wilden ‘maken’.

Nu hij met pensioen is gegaan kijkt Maarten vooruit en ziet het Lege Land voor zich liggen. Moet dat niet gevuld met nieuwe activiteiten? “Durf ik het los te laten en te vertrouwen dat er wel wat komt in het Lege Land! Het wandelen zorgt er voor dat je open raakt voor de omgeving, ik voelde me meer ontspannen om oog te hebben voor de natuur en ook voor je eigen gevoel. Door die openheid vallen ook verwachtingen en patronen weg.”

De paddenstoelen van Addie hadden ook voor Maarten nog een verrassing onder hun hoed. “Ik realiseerde me dat ik steeds maar gave paddenstoelen had gefotografeerd in een gave omgeving. Als er een blaadje in de weg zat voor het mooie beeld, haalde ik dat even weg. Dat geldt wel op meer plekken in mijn leven dat ik het ideale nastreef. Nu ging ik me afvragen: is dat wel het mooiste? Dat is een diepe ervaring geworden.”

Natuurlijk vraag ik hen of ze een foto hebben gemaakt van die niet-gave paddenstoel om dit verhaal te illustreren. Gelukkig hebben ze die foto niet gemaakt, zodat mijn ideale plaatje niet door gaat. En dat is maar goed ook.

Thuiskomen

Maarten: “Hontelez zegt in zijn boek, wandelen naar wijsheid (2019) dat de pelgrimstocht het begin van een proces is, en dat hebben we zo ervaren. We zijn de reis niet aangegaan om mooie dingen te zien maar om iets mee te nemen naar de nieuwe fase in ons leven. En we kunnen dit volgend jaar weer doen, weer op pad gaan met de dingen die dan spelen. Het heeft ons enorm geholpen om ons nieuwe leven heel soepel in te gaan, we wandelen gewoon verder.

Toen we de laatste dag over de dijk naar de Stevenskerk liepen, was er meer ruis in het landschap, dat is een mooie symboliek voor terugkeer naar de maatschappij. Hoe kunnen we de rust vasthouden met alle ruis op de achtergrond als ik weer terug ben?”

In het dagboek schrijft Maarten als laatste zin: “Toen ik op de Diepenveenseweg het laatste stuk naar huis liep, voelde ik me bijna unheimisch, en dit terwijl ik bijna thuis ben. Maar het gaat niet om ons feitelijke huis, het gaat om thuiskomen bij jezelf en elkaar. De wandeling heeft dat gedaan.”

Coach Lidia van Engeland

Lidia van Engeland

Lidia heeft een eigen coachingspraktijk (Over de Noordzee) en is vrijwilliger bij de Walk of Wisdom als ceremoniemeester bij de vertrekceremonies. De pelgrimcoaching gaat via haar eigen bureau.

Meer over Lidia: link.

Meer over de pelgrimcoaching: link. Of lees een interview met Lidia en een pelgrim over de aanpak van de coaching: link.