Over de schoonheid van een nog niet afgetekend leven – verslag stiltewandeling
Zaterdagmorgen, een lichte miezerregen, grijsbewolkt, weinig licht zoals december een donkerder maand is. Vandaag gaan we samen de Walk of Wisdom lopen: het Zevendal, de Mookerhei, Mulderskop en Heumensoord. Wat een prachtige verschillende plekken zijn er hier. Na de miezer blijft de mist de hele dag om ons heen als een bescherming, de rest van de wereld en dagelijkse rimpels zijn ver weg. De mist laat ons de kale winterse bomen als heldere silhouetten zien, en ook verbergt zich een niet afgetekend leven zich achter de grijze wazigheid. Wat een vreemd geschenk, een kille dag in december, die mij bescherming en verwondering aanbiedt.
Het bos is kaal, en er is veel gekapt. Meer dan anders zie ik de mooie hoge stammen en ook het terrein tussen de bomen, greppels en gaten. Een grens van bomen midden in een heideveld. De mensen hebben overal iets met het land gedaan, stukken weg geslagen voor een spoorterrein, laten begrazen met runderen voor de heide, aangeplant en gekapt. Een proces dat altijd door gaat, en waar ik deel van ben.
Samen zijn we wandelgenoten voor een dag, wat delen we? We willen op weg, ervaren, buiten in de natuur zijn. Maar ieder heeft ook een eigen verhaal, wat laat die achter? Is één dag genoeg?
Ja, dat ik op een dag uit het dagritme kan stappen, in een nieuwe prachtige mist kan komen en met een rijke ervaring verder kan.
Hans
Volgende stiltewandeling Walk of Wisdom pelgrimsroute: 8 januari. Link