Obstakels overwinnen in het Reichswald (door pelgrim Annelies Hoefsloot)

Als pelgrim heb ik de wens om mezelf te ontmoeten. Waar kan dat beter dan in de rust van de natuur? Kan ik met mezelf uit de voeten als het lastig wordt of als ik door emoties overweldigd raak?

Best spannend om alleen op pad te gaan, op mezelf aangewezen. Geen escapes om snel naar iemand anders te rennen in het geval dat……

‘Veel omgevallen bomen in het Reichswald’, aldus het actuele routenieuws.

Al een aantal uren ben ik onderweg deze dag. Ik ben nog niemand tegen gekomen in dit grote bos.
En dan komen ze: op één pad kom ik die omgevallen bomen tegen. Wat te doen?: ‘Dit is makkelijk, ik kan er overheen’. De volgende kan ik onderdoor gaan. Tja en dan een paar dicht achter elkaar.
Hier is geen pad omheen te zien, ik kan er niet overheen en niet onderdoor. Ik bekijk de situatie rustig, er is totaal geen paniek! Ik stap het kreupelhout in en zoek mijn weg er doorheen. Na een poosje ben ik terug op het pad.

Wat ik meeneem? Als ik obstakels tegenkom, op welke manier dan ook, heb ik altijd een keuze wat ik er mee doe: ik kan er omheen, ik kan er overheen stappen of ik kan er onderdoor gaan.

Annelies Hoefsloot