“Lieve aarde, ik beloof…”
De Walk of Wisdom doet mee met Nijmegen groene hoofdstad van Europa 2018. Vanaf 22 april kan iedereen in de Valkhofkapel een intentie tot een groene leefstijl schrijven op een moestuin etiketje en die in een schaal met aarde ‘poten’ (meer). Ons bestuurslid Thomas Hontelez schreef een liefdesbrief voor de aarde met zijn intentie om een jaar geen nieuwe spullen te kopen. Thomas begeleidt van 5 t/m 9 augustus een vijfdaagse wandelweek op de Walk of Wisdom (meer).
Lieve aarde,
Toen ik je net leerde kennen was iedere aanraking, iedere ontmoeting bijzonder. Op het strand kon ik uren genieten van jouw gewilligheid je in allerlei vormen te laten kneden, of genoot ik van je als het vormeloze warme zand dat tussen mijn kleine tenen door gleed. Thuis genoot ik van je in de vorm van plakkerige klei die onder mijn schoenen bleef kleven. Ik probeerde er zoveel mogelijk onder te verzamelen, en dan zo hard mogelijk te rennen. Ik genoot van je in de vruchten die je voortbracht en de in de kleine beestjes die hun huis in jou hadden.
Later ging ik je ontdekken in de bossen en bergen, liet ik me door je uitdagen en liet jij me aan je meten. Net als ik dacht dat ik iets overwonnen had en echt iemand was, toonde jij je weer superieur en leerde me in nederigheid te leven. Zo groeide ik op, gesteund door jouw niet aflatende aanwezigheid en je onmetelijke schoonheid. Je was er iedere dag voor me, het werd een vanzelfsprekendheid.
Ze zeggen wel eens dat hoe langer een relatie duurt, hoe meer je de kleine dingen in de ander begint te waarderen. Ik heb het gevoel dat dat bij ons precies andersom is. Ik merk de laatste tijd dat ik steeds meer van je vraag. Ik wil steeds hogere bergen zien, steeds mooiere bloemen, steeds zeldzamer dieren en steeds uniekere bossen. Het zand dat jij ook bent en waar ik vroeger van genoot, zie ik steeds meer als een lastige bijkomstigheid van het buiten zijn en als een reden dat ik steeds weer moet stofzuigen.
Ik vergat hoeveel je iedere dag voor me doet. Ik ben te verwend geraakt door jouw niet aflatende zorg en liefde voor mij. Ik verwacht van je dat je me ’s winters laat skiën op je mooiste bergen, en ’s zomers een plekje gunt op je prachtigste stranden. De temperatuur moet precies goed zijn, anders word ik chagrijnig en het uitzicht moet mooier zijn dan vorig jaar, anders telt het niet. Ik wil je niet in je puurste vorm meer zien, wild en ongerept. Maar juist een beetje getemd zodat ik er ’s avonds weer warm en behaaglijk bij kan zitten en mijn vrienden online kan laten zien hoe mooi onze relatie wel niet is.
Ik weet dat je te trouw en te zorgzaam bent om het me recht in mijn gezicht te zeggen, daarom doe ik het zelf maar. Zo gaat het niet meer, er moet iets veranderen. Die verandering is moeilijk voor me. Er zijn zoveel slechte invloeden om me heen dat ik soms vergeet wat mijn keuzes voor jou betekenen. Maar geloof me als ik zeg dat ik wil veranderen. Ik wil weer kunnen genieten van de kleine dingen, zoals vroeger toen we elkaar net leerden kennen. Toen ik nog kriebels in mijn buik kreeg als ik naar buiten mocht en kon geniet van alles wat je te bieden had. Toen iedere windvlaag en iedere regendruppel met vertelden dat je van me hield.
Ik heb je verpest, maar ik hoop dat het nog niet te laat is. Verandering kost tijd en energie. Liever begin ik met een kleine verandering die ik lang vol kan houden, van grootse, nietszeggende beloften heb je er vast al te veel gehoord.
Lieve aarde, ik beloof dat ik het hele jaar geen nieuwe spullen zal kopen, zodat jij niet onnodig uitgeput raakt. Je hebt me al genoeg geschonken, daar moet ik het voorlopig maar even mee doen.
Liefs,
Thomas
Meer over de vijfdaagse wandelweek met Thomas van 5 tot en met 9 augustus: link.
Meer over het ‘poten’ van een intentie tot een groene leefstijl: link.