Kleur bekennen op een pad van innerlijke wijsheid: Verhalen-en inspiratiemiddag 27 oktober
Jacinta Kogelman (kleurenreis.nl) verzorgt op onze verhalen- en inspiratiemiddag op 27 oktober met kleur, beeld en woord een mini workshop voor pelgrims die de Walk of wisdom hebben uitgelopen. Een interview door Damiaan Messing.
Op een prachtige nazomerdag in oktober fiets ik via de lange dijk van Nijmegen naar Oosterhout, waar Jacinta woont. Tussen plukken nieuwbouw word ik aangenaam verrast door met natuur vergroeide woonboerderijen met boomgaarden en ruime tuinen. In een van de tuinen hangt tussen twee bomen frank en vrij een breed uitgespannen volleybalnet.
Jacinta, in haar lichtrijke atelier boven haar huis: “Alles buiten je is een spiegel voor wat er in je binnenwereld afspeelt. De wereld spreekt tot je.” Ze vraagt me stil te staan bij wat ik onderweg heb gezien. “In wat je ontmoet, vind je wat je waardeert en belangrijk vindt.”
Jacinta is creatief kleur- en natuurcoach en kunstenares. Ze laat alles een spiegel zijn voor waar zij zelf en workshopdeelnemers of cliënten in hun leven ten diepste mee bezig zijn. In de workshop van de verhalenmiddag gaat ze dat doen met herinneringen van pelgrims aan hun tocht en de motivatie waarom ze die zijn gaan lopen.
Jacinta: “Toevallig of niet, ik rond mijn eigen Walk of Wisdom waarschijnlijk volgende week af. Ik loop samen met een vriendin in korte stukjes de route. We lopen met aandacht voor elkaar en voor de omgeving, soms in stilte, dan weer in gesprek, vaak niet meer dan 7 tot 10 kilometer op een dag. Van tevoren trekken we allebei twee kaarten: een kleurenkaart en een levenskunstkaart. De kleur geeft een thema aan en de levenskunstkaart een verdiepende behoefte. Wat we daarna onderweg tegenkomen – en vooral: waardoor we ons laten raken – werkt als een spiegel voor wat de kaarten hebben meegegeven.”
Ter illustratie laat ze me zelf twee kaarten trekken. Ik trek grijs als kleur “Maak verbinding met je lichaam” staat erbij. Jacinta laat me ook nog een kaart trekken uit haar eigen kaartendeck spiegel van de ziel. Ik trek een beschermengel, waar – toeval of niet – in het midden een figuur staat die erg doet denken aan het symbool van de Walk of Wisdom: Pelgrim. Jacinta trekt als kleur oranje – “geborgenheid” – en als levenskunstkaart ont-moeten, “in openheid en kwetsbaarheid de ander werkelijk ont-moeten”.
We raken uiteraard onmiddellijk aan de praat over de kaarten. Jacinta maakte een moeilijke periode door met veel lichamelijke klachten en ik ben zelf vandaag ook moe, met veel last van heupklachten die al jaren spelen.
Jacinta: “Ik heb het gevoel dat er een transformatie gaande is in de wereld. Een transformatie van ik-gerichtheid naar het wij, van leven vanuit het ego naar leven vanuit het hart. Gevoelige mensen zoals jij en ik pakken die signalen op. Maar om die transformatie werkelijk van binnenuit te doorleven, is niet makkelijk.”
Ik vraag wat dieper naar die transformatie. Jacinta: “Ik geloof dat alles bezield is en via kleuren, mensen, dieren, en via wat-je-niet-ziet-maar-wel-voelt tot ons spreekt met de boodschap dat alles met elkaar verbonden is. In alles is de kracht aanwezig die ons draagt: liefde. Veel mensen hebben de verbinding met die liefde verloren en voelen zich los daarvan, als korreltjes. Maar dat is helemaal niet de bedoeling van het leven. We hebben elkaar nodig om elkaar te versterken. “
Ik vind het allemaal mooi klinken, maar ben ook een beetje sceptisch. Dat ik pijnlijk geraakt word door nieuwbouw en warm getroffen door weelderige tuinen – dat snap ik wel. Ik waardeer open ruimte en vind dat we het platteland niet vol moeten bouwen. Maar dat alles om en in ons bezield is? Ons wil transformeren tot liefde? Ik plaats vraagtekens en wijs op mijn lichamelijke klachten of haar eigen worsteling met lijf en gemoed.
Jacinta kijkt me fier rechtop aan. Ze wijst op de kleurenkaart die ik heb getrokken: grijs. “Luister naar je eigen lichaam” staat erbij. “Is dat geen boodschapper van het goede, dat je het rustiger aan moet doen, pauze moet nemen?” Dat klopt.
Jacinta: “Ik ben hier met veel meer dan jou en mij alleen. Ik ben hier ook met de bloemen die ik gisteren bij elkaar zocht omdat ik wist dat je kwam.” In het boeket zit – alweer, toeval of niet – één oranje bloem die naar ons toebuigt. Jacinta kijkt aangenaam verrast, maar is tegelijk niet verbaasd. Haar kleurenkaart was oranje. “Dat is de kleur van geborgenheid“. Haar levenskunstkaart ging over ont-moeten. “Je kunt elkaar alleen echt, in alle openheid en kwetsbaarheid ontmoeten als je je geborgen weet, je veilig voelt.”
Ik snap een beetje beter hoe Jacinta werkt. Onze kaarten spiegelen iets naar elkaar en geven een richtingwijzer om te kijken naar de dingen die we tegenkomen in het leven. Ik weet niet of alles om ons heen bezield is en tot ons spreekt, maar ik geloof wel dat we die boodschap op kunnen pikken als we met ogen van liefde naar de wereld willen kijken. In ieder geval zijn de kaarten een fraaie manier om snel met elkaar over de grote dingen van ons leven te praten.
Jacinta; “ik voel me een boodschapper van het goede. Verbind je met jezelf en het natuurlijke om je heen. Mijn eigen vragen daarbij zijn: wie wil die boodschap horen? Hoe bereik ik de ander daarin? Maar ook: hoe bereikt die boodschap mij.”
Dat vind ik mooi. Jacinta wil als coach haar eigen leerling zijn. “Ik ben zelf voortdurend bezig om kleur te bekennen en de scheppende, genietende kracht toe te laten die het leven is“.
—————-
Meer over de verhalen- en inspiratiemiddag voor pelgrims die de Walk of Wisdom hebben uitgelopen: link zaterdag 27 oktober
Meer over Jacinta: kleurenreis