Een rondje rond de kerk – verslag van een pelgrim

In februari 2018 liep Jan Fokke Oosterhof non-stop de Walk of Wisdom, niet om een snelle tijd neer te zetten of een prestatie, maar als pelgrim die zichzelf wilde onderzoeken en tegenkomen. Na ruim 17 uur keerde hij terug bij de kerk en was dit gelukt, volgens hem zelf “een nederig-stemmende ervaring”. Hieronder zijn inzending voor ons nieuwe pelgrimsgetijdenboek.

17 februari 2018, 3.46 uur: Ik start mijn poging om de Walk of Wisdom non-stop te rennen.

Een kenmerk van een pelgrimstocht is volgens mij boetedoening. Totaal afgemat, nederig wil ik de Stevenskerk in de verte zien opdoemen. Bovendien is het hardlopen een manier om je hoofd leeg te maken zodat gedachten kunnen komen en gaan. Was het niet Kierkegaard die zei: ‘Er is geen probleem zo groot, dat ik er niet van weg kan lopen.’
In mijn geval rennen. Ik heb geen doel, ik ervaar, ik beleef en bezin, ik presteer zonder gewin. Ik ren zonder haast; dat is mijn pelgrimstocht. Het wordt een lange (on)bezonnen training.

Onherroepelijk duikt bij het ingaan van de tweede nacht de vraag op naar het waarom. Niemand die je aanmoedigt, niemand die zegt dat het moet. Maan, sterren, sterfelijkheid, iedereen die me dierbaar is; alles passeert de revue. Daarmee wordt het voor mij een ware pelgrimstocht.

Na ruim 17 uur strompel ik de trappen op langs duivel Moenen naar de kerkdeuren. Ik klauw me vast aan de hekken en word overspoeld door emoties. Deze pelgrim mag stoppen. Ik hang voorover en tranen komen.

In 2006 overleed mijn moeder te vroeg aan de gevolgen van kanker. Sindsdien geef ik mij over aan deze persoonlijke avonturen en expedities met de wens géén slachtoffer van uitgesteld geluk te worden. Een wens voor al die andere pelgrims op mijn pad.

Jan Fokke nam een verslag van zijn tocht op in het boek ‘Rennen voor je Leven’ dat hij schreef over het realiseren van dromen. Je leest er meer over op zijn site.
Foto Stevenskerk: Bart Kouwenberg