Een helende, verrijkende tocht – verslag door Marianne

Marianne uit Alphen aan de Rijn liep als 15.256e pelgrim de Walk of Wisdom. Ze nam tijdens haar tocht een belangrijke beslissing en schreef onderstaand verslag. Bedankt voor je zielsbewogen tocht Marianne, wat je schrijft ontroert. Je maakt dat we blij zijn met wat we doen.

Het lopen van de Walk of Wisdom heeft me zoveel gebracht, dat is haast niet te beschrijven! Toch doe ik een poging.

Ik heb de tocht gelopen van 11 t/m 17 september 2023 en had heel de week heerlijk weer. Het was de eerste keer dat ik in mijn eentje een week op pad ging en dagen achter elkaar ging wandelen, met bepakking, zonder van te voren te weten waar ik zou gaan overnachten… Best spannend allemaal!

Toch koos ik er heel bewust voor om de Walk of Wisdom in mijn eentje te gaan lopen. Ik hoopte dat het me een antwoord zou brengen op een vraagstuk waarmee ik worstelde sinds ik met een burn-out thuis was komen te zitten.

De meeste slaapadressen heb ik gevonden m.b.v. Vrienden op de fiets, zo ook mijn eerste slaapadres in Nijmegen. Die eerste nacht, voordat ik de tocht zou starten, lag ik te woelen in mijn bed: waar begon ik aan? Ik had nog nooit dagen achter elkaar gelopen, het zou snikheet worden en dan moest ik ook nog met bepakking lopen. Zou ik het wel redden mijn tweede slaapadres in Groesbeek te bereiken?

Mijn gastvrouw was de volgende ochtend heel meelevend. Ik mocht brood voor de lunch smeren en het bed was de hele week beschikbaar, dus mocht ik onderweg nog een keer een slaapplaats nodig hebben, dan kon ik bij haar terecht. Een prettig idee! Vol goede moed stapte ik rond half negen de deur uit, op weg naar de Stevenskerk.

Van daaruit staat de route heel duidelijk beschreven en ter bevestiging van het feit dat je goed loopt, zie je steeds het engeltje of ‘de groeiling van moeder aarde’. De meeste tijd loop je in prachtige natuurgebieden en kom je niets of niemand tegen. De perfecte omgeving om helemaal tot rust te komen en weer te gaan voelen in plaats van alleen maar ‘ in je hoofd’ te zitten.

Al op dag twee, in de velden bij Groesbeek, had ik een antwoord op mijn vraagstuk. Ik voelde dat ik niet door moest gaan in de functie die ik op dat moment had, omdat het me niet gelukkig maakte en ik het eigenlijk ook niet echt wilde. Eerder had ik dat niet aan mezelf willen toegeven, want hé, je maakt af waaraan je begonnen bent en je geeft niet op….

De rest van de week gebeurden mooie en wonderlijke dingen die me hielpen vertrouwen te hebben in de toekomst: Waar één deur dicht gaat, gaat er een andere deur open, er komt vast wel iets op mijn pad waar ik me thuis voel.

Iedereen die wel eens in zo’n situatie gezeten heeft, weet hoe ver dat (zelf)vertrouwen af en toe te zoeken is, dus ik ben nog steeds heel dankbaar dat het lopen van de Walk of Wisdom me daarbij zo geholpen heeft. Om de ervaring nooit meer te vergeten, heb ik de engel op mijn enkel laten tatoeëren.

Ik wens iedereen zo’n geweldige ervaring toe en dank de mensen van de organisatie voor het ontwikkelen van de tocht.

Marianne uit Alphen aan den Rijn