De wintersluiting van een geliefd gastadres

Machteld Meij en Ronald Baksteen hebben een gastadres in de Hatertste Vennen, bijna halverwege op de route. Een plek waar pelgrims voor een klein bedrag een huisje midden in de natuur hebben. Met kunst van Machteld aan de muur. Machteld stuurde een mooi stukje in over de wisseling van het gastseizoen.

Vandaag is het 1 november, de eerste dag van een nieuwe maand, maar ook het begin van het winterseizoen. Alsof de natuur zich bewust is van deze datum. Het is een beetje mistig, het gras ligt bezaaid met afgevallen bladeren in vele tinten bruin. Dikke dauwdruppels hangen aan het net iets te hoge gras. Het had al lang gemaaid moeten worden, maar het weer werkte niet mee.

Ik zwaai de laatste pelgrim van dit jaar van de Walk of Wisdom uit. We zijn al sinds de oprichting van deze meditatieve wandelroute rondom Nijmegen gastadres en elk jaar ontvangen we tientallen pelgrims die op hun weg bij ons overnachten. De dagen worden kort, te kort om op tijd ons huis midden in het bos op tijd, voor het donker wordt, te bereiken. Ook om die reden stoppen we na de herfstvakanties met het bieden van een overnachtingsmogelijkheid.

De laatste pelgrim van dit jaar.Het maakt me ook een beetje weemoedig. Het zal de komende maanden weer stil zijn. Geen praatje meer bij het welkoms kopje thee. Geen ontbijtjes meer maken. Maar ook geen zorgen meer over een verdwaalde pelgrim die de weg in het donker niet kan vinden.

Aan de laatste gast hebben we verteld dat we nu stopten. Hij had begrepen dat we van wege onze leeftijd helemaal zouden stoppen met het bieden van een slaapplaats. In het gastenboekje stond bijna de smeekbede ” stop als je blieft niet met deze mogelijkheid om tijdens de tocht te overnachten. Doe het dan maar een paar maanden per jaar, maar het is hier zo fijn voor een pelgrim die zoekende is.”

Nee, zo lang als we het kunnen doen, zorgen we voor een warme kamer en lekker bedje voor onze pelgrims, maar voor ieders gemoedsrust niet als het wintertijd is. Maar missen zal ik het komende maanden wel. 

De vaak vermoeide pelgrims die na een lange wandeldag blij zijn met bed, bad en brood.

Machteld Meij