Filosofendal
Waarheen
in de eeuwen
van her
zoemt het lied van stilte
Boom, blad, wind
waait in mij
door mij
het is alles in ons verankerd
Zing het me, loop der wijsheid
ik zie een stukje levensweg
weg van de wereld,
weg zonder einde
Simon Wijma
Pelgrim Simon Wijma liep de Walk of Wisdom en routekaartje 6 inspireerde hem tot deze tekst en foto. Het is zijn inzending voor het nieuwe Pelgrimsgetijdenboek dat in de maak is. Kijk hier voor meer informatie daarover.
Wandelaars met een blije blik in de ogen. Je pikt ze er zo uit, die lopen de Walk of Wisdom, schrijft Annet Kooijmans in een artikel in weekkrant Via Groesbeek.
Ze deed een kort interview met pelgrim Ireen van der Lande. “De hele dag geniet ik als een gek van al het moois om me heen”, zegt Ireen.
Lees het artikel via deze link (onderaan de pagina zit een knop om in te zoomen).
Hebzucht mag dan goed zijn voor sommigen, vrijgevigheid is altijd beter.
Paul Polman, CEO Unilever
Foto: Mathijs Hanekamp
In april was ik in ons begin- en eindpunt de Stevenskerk getuige van een zeldzame combinatie van dominee en koopman in één: Paul Polman, de baas van Unilever. Polman kreeg tijdens een speciale academische zitting de Vrede van Nijmegen Penning uitgereikt voor zijn verdiensten voor een duurzame ontwikkeling van Europa.
Polman stelde dat de vrije markt onze verdediging alleen waard is als ze wordt voorzien van een morele basis. Hij citeerde Auschwitz overlever Victor Frankl: “What we forgot to do when we erected the Statue of Liberty on the East Coast, is to erect a Statue of Responsibility on the West Coast.” Polman pleitte voor een verantwoordelijk bedrijfsleven dat zich actief inzet voor het oplossen van de problemen van de wereld vanuit begrepen eigenbelang op de lange termijn.
Nijmegen is in 2018 de groene hoofdstad van Europa en als Walk of Wisdom doen we mee door pelgrims op te roepen zich te bezinnen op hun verhouding met de aarde. Het is duidelijk dat er iets moet veranderen in onze omgang met natuur en wereld, maar kan het ook vanuit liefde in plaats van doem en schuld?
Een keuze voor een groene leefstijl hoeft niet in gegeven te zijn door de naderende apocalyps, maar kan voortkomen uit zorg voor onze leefomgeving. We maken onmiskenbaar deel uit van het ecosysteem van de aarde; als het goed gaat met dat ecosysteem gaat het goed met de plek waar we wonen.
Leven vanuit die verbondenheid voegt betekenis toe aan ons dagelijks leven en tilt ons uit boven de waan van de dag naar een groter verband: dat van de planeet waar we – voor even – drager zijn van het wonder van het leven. Ik vind het een voorrecht om voor dat leven goed te zorgen en laat me graag inspireren door iedereen die deze liefde uitdraagt!
Onze wanverhouding met de wereld moeten we beter doordenken. We beheren die wereld niet. We zijn geen rentmeesters. We zijn geen verzorgers. We zijn samen met alle andere bezielde en onbezielde dingen die wereld. – René ten Bos, denker des vaderlands.
Meer over de vrede van Nijmegen penning: link
Begin april. Een berichtje via Facebook van Hortance van den Beld uit Deventer: ‘Goedenavond, is de route goed te lopen met een hondenkar? Mijn bejaarde hond wandelt met mij mee in een kar. In België heb ik ook al gelopen met de kar. Soms wat moeilijke paden. Als er maar niet te veel hekjes zijn, waar ik de kar (leeg) overheen moet tillen of te zanderige/te hoge graspaden. Als ik iets om moet lopen is dat geen probleem.’
Hortance kreeg antwoord op haar vragen en ze ging: van 22 tot en met 28 april 2018 liep ze de Walk of Wisdom. Ze schreef een korte impressie.
Samen met Tommy, mijn 16,5 jarige rode Cocker Spaniel, wandelen we met een hondenkarretje en mijn rugzak van 16 kg met tent en benodigdheden om te kunnen overnachten op de campings langs de route.
De eerste 40 km zijn schitterend, via de stranden van de uiterwaarden, bruggen, heuveltjes op en af, veel trappetjes, boomwortels in het pad, overwoekerde paadjes en hobbelige paden in natuurgebied. Het was behoorlijk pittig, maar we hebben het doorstaan!
Daarna werden de wegen goed begaanbaar met af en toe een klim of een trappetje, mooie uitzichten en schitterende velden. Leuke kleine campings met eigenaren die hun camping met liefde doen en allemaal op hun eigen manier.
Het weer was gelukkig goed, oké, we hadden die zware regenbui waar ik kletsnatte schoenen en sokken kreeg, maar ook dat is goed gekomen! De zon liet zich veel zien en het was qua temperatuur ideaal om te wandelen. Veel kaarsjes opgestoken in de kapelletjes en kerkjes onderweg.
Maar waar ik ook zo van kan genieten dat zijn de ontmoetingen onderweg. Met de één een gesprekje over het weer of mijn hondje en met een ander weer heel open persoonlijke gesprekken. Er op dat moment zijn voor elkaar zonder verdere verplichtingen.
Ik heb genoten van deze Pelgrimstocht en ik ben hier erg dankbaar voor dat ik het kan en mag beleven. Wat een rijkdom! En mijn wijsheid? Wat ik geleerd heb is: dat ik meer kan, dan dat ik dacht!
En wat is kamperen met een tent leuk! Je bent dag en nacht in de natuur, je eigen potje koken. Hiervan kan ik ook zo van genieten, vooral met droog weer!
Initiatiefnemers van de WOW: hartelijke dank voor deze belevenis.
Lieve groet, Hortance
De weg
De weg te gaan
Wat zal de toekomst brengen
Daar ben ik zelf verantwoordelijk voor
Maak plannen
Stel doelen
Maar blijf in het hier en nu
Luister naar wat je hart zegt
Dan kan het zomaar zijn dat je rechts of links afslaat.
Marion Hanssen (Eindhoven)
Pelgrim Marion Hanssen liep de Walk of Wisdom en routekaartje 8 inspireerde haar tot deze tekst en foto. Het is haar inzending voor het nieuwe Pelgrimsgetijdenboek dat in de maak is. Kijk hier voor meer informatie daarover.
Zondag is er in atelier TerrAzul in Wijchen een bijzondere klus geklaard: vrijwilligers van de Walk of Wisdom sneden een paar honderd tabletten rivierklei uit grote plakken, zetten er het logo van de Walk of Wisdom op en verpakten de tabletten in milieuvriendelijk folie.
Dat gebeurde onder leiding van keramist Ine van Gaalen van TerrAzul. Zij bedacht een nieuw ritueel voor pelgrims die de Walk of Wisdom gaan lopen. Wie start met de pelgrimsroute tijdens de maandelijkse vertrekceremonie, kan voortaan zo’n kleine tablet ongebakken rivierklei meekrijgen.
Hierop kan een voornemen voor een groene leefstijl gezet worden. De pelgrim laat de tablet vervolgens ergens op de route achter. De wens wordt zo aan de aarde ‘teruggeven’, de klei kwam er immers vandaan. Filmer Leonie van den Schoor maakte een prachtig filmpje over Ine. Bekijk het hier.
Op 6 mei voor het eerst uitgedeeld
Ine had de grote brokken klei vlakbij haar huis opgegraven. Bijzonder om de klei te zien veranderen in mooi ingepakte tabletten! Ze gingen in een paar grote, zware (!) dozen bij Manja Bente, één van de initiatiefnemers van de Walk of Wisdom, achter op de fiets mee naar Nijmegen. De eerste vertrekceremonie waarbij ze uitgedeeld worden aan pelgrims die zich aangesproken voelen, is zondag 6 mei.
‘Ik beloof dat ik nog minder dagen per week vlees eet voortaan.’ Aldus de belofte aan de aarde van Bert Lagerweij, voortrekker van Nijmegen Green Capital 2018.
Hij plantte zondag, wereldwijd de Dag van de Aarde, officieel de eerste intentie voor een groene leefstijl in een mooie schaal aarde in de Valkhofkapel in Nijmegen. Het was de start van een nieuw ritueel waarmee de Walk of Wisdom meedoet met Nijmegen European Green Capital.
Bert droeg voor de gelegenheid een bijzondere ambtsketting, gemaakt van onderdelen van oude mobieltjes. Bert: “De ketting heeft dertien ‘bedeltjes’. We hebben Green Capital Challenges rondom dertien thema’s. Deze maand is circulaire economie het thema. Elk thema heeft een eigen aanjager: die is Nijmeegs groene burgemeester voor een maand.”
Imkers en andere vrijwilligers van Stichting Bijendichterbij en Ontfermberm schreven hún intentie op een etiket: ‘Wij beloven dat we ons met liefde ontfermen over de berm. En dat betekent bermen vrij maken van zwerfafval én vervolgens mooier maken door biologisch zaad in te zaaien.’
Troubadour en vaste Walk of Wisdom-muzikant Mark Schilders had voor de gelegenheid het gedicht ‘Het lied der dwaze bijen’ van dichter Martinus Nijhoff op muziek gezet. Mark over zijn keuze: “De bijen ruiken de geur van ‘hogere honing’, van het onbekende, en gaan als collectief die geur achterna met de hartstocht die bijen eigen is.” Hij kreeg iedereen aan het zoemen als bijen.
Eigen voornemen
Wie erbij was in de Valkhofkapel kon zijn eigen moestuinetiketje beschrijven met een concreet voornemen en planten in de aarde. En daarna werd er gezamenlijk een ontfermberm onderaan het Valkhofpark aangepakt: alle afval weg en bloemzaadjes in de grond voor de bijen.
De ‘Lieve aarde, ik beloof’-schaal blijft tot september in de Valkhofkapel staan. Tot die tijd kunnen mensen er een eigen intentie planten tijdens openingstijden van de kapel. Dat leidt hopelijk tot een schaal vol inspiratie. Zangeres/muzikant Dineke de Velde Harsenhorst bedacht het ritueel.
Vanochtend zijn als 2654e en 2655e pelgrim vertrokken Sam Sokolsky-Tifft uit Massachusetts en Spencer Wilson uit Georgia. De twee Amerikanen hadden veel zin in de reis – “good for our soul” – en testen een proef van de door twee vrijwilligers vertaalde routegids.
Met dank aan Stuart Harris en Daniëlle Slootjes!
Lieve aarde,
Toen ik je net leerde kennen was iedere aanraking, iedere ontmoeting bijzonder. Op het strand kon ik uren genieten van jouw gewilligheid je in allerlei vormen te laten kneden, of genoot ik van je als het vormeloze warme zand dat tussen mijn kleine tenen door gleed. Thuis genoot ik van je in de vorm van plakkerige klei die onder mijn schoenen bleef kleven. Ik probeerde er zoveel mogelijk onder te verzamelen, en dan zo hard mogelijk te rennen. Ik genoot van je in de vruchten die je voortbracht en de in de kleine beestjes die hun huis in jou hadden.
Later ging ik je ontdekken in de bossen en bergen, liet ik me door je uitdagen en liet jij me aan je meten. Net als ik dacht dat ik iets overwonnen had en echt iemand was, toonde jij je weer superieur en leerde me in nederigheid te leven. Zo groeide ik op, gesteund door jouw niet aflatende aanwezigheid en je onmetelijke schoonheid. Je was er iedere dag voor me, het werd een vanzelfsprekendheid.
Ze zeggen wel eens dat hoe langer een relatie duurt, hoe meer je de kleine dingen in de ander begint te waarderen. Ik heb het gevoel dat dat bij ons precies andersom is. Ik merk de laatste tijd dat ik steeds meer van je vraag. Ik wil steeds hogere bergen zien, steeds mooiere bloemen, steeds zeldzamer dieren en steeds uniekere bossen. Het zand dat jij ook bent en waar ik vroeger van genoot, zie ik steeds meer als een lastige bijkomstigheid van het buiten zijn en als een reden dat ik steeds weer moet stofzuigen.
Ik vergat hoeveel je iedere dag voor me doet. Ik ben te verwend geraakt door jouw niet aflatende zorg en liefde voor mij. Ik verwacht van je dat je me ’s winters laat skiën op je mooiste bergen, en ’s zomers een plekje gunt op je prachtigste stranden. De temperatuur moet precies goed zijn, anders word ik chagrijnig en het uitzicht moet mooier zijn dan vorig jaar, anders telt het niet. Ik wil je niet in je puurste vorm meer zien, wild en ongerept. Maar juist een beetje getemd zodat ik er ’s avonds weer warm en behaaglijk bij kan zitten en mijn vrienden online kan laten zien hoe mooi onze relatie wel niet is.
Ik weet dat je te trouw en te zorgzaam bent om het me recht in mijn gezicht te zeggen, daarom doe ik het zelf maar. Zo gaat het niet meer, er moet iets veranderen. Die verandering is moeilijk voor me. Er zijn zoveel slechte invloeden om me heen dat ik soms vergeet wat mijn keuzes voor jou betekenen. Maar geloof me als ik zeg dat ik wil veranderen. Ik wil weer kunnen genieten van de kleine dingen, zoals vroeger toen we elkaar net leerden kennen. Toen ik nog kriebels in mijn buik kreeg als ik naar buiten mocht en kon geniet van alles wat je te bieden had. Toen iedere windvlaag en iedere regendruppel met vertelden dat je van me hield.
Ik heb je verpest, maar ik hoop dat het nog niet te laat is. Verandering kost tijd en energie. Liever begin ik met een kleine verandering die ik lang vol kan houden, van grootse, nietszeggende beloften heb je er vast al te veel gehoord.
Lieve aarde, ik beloof dat ik het hele jaar geen nieuwe spullen zal kopen, zodat jij niet onnodig uitgeput raakt. Je hebt me al genoeg geschonken, daar moet ik het voorlopig maar even mee doen.
Liefs,
Thomas
Meer over de vijfdaagse wandelweek met Thomas van 5 tot en met 9 augustus: link.
Meer over het ‘poten’ van een intentie tot een groene leefstijl: link.
Er is een nieuwe pagina op deze website: de pagina gaat over de mogelijkheden om verdieping te brengen in je Walk of Wisdom en coaching te krijgen als je dat prettig vindt.
De centrale vraag is: hoe maak je van jouw Walk of Wisdom een echte pelgrimsroute waarbij de reis naar binnen, naar je gevoelswereld, net zo belangrijk is als je reis door het landschap? Deze twee kunnen elkaar ook heel goed versterken.
Je leest op de nieuwe pagina over de vijf sleutelmomenten bij een pelgrimage. We haken daar met onze activiteiten op in.
De twee coaches met wie we samenwerken, hebben allebei de route gelopen, Het zijn Lidia van Engeland en Ted van Rijt. De eerste pelgrims die gebruik gaan maken van de coaching hebben zich al gemeld.
Bekijk de nieuwe pagina hier.
Mathijs Hanekamp, https://treatiesofnijmegenmedal.eu/winnaars/2018-paul-polman/