Trots en dankbaar – verslag van een pelgrim

‘Wandelschoenen die voor me schoongemaakt waren, sleutels van huizen die ik mee kreeg; aan mogen schuiven met het eten.’ Pelgrim Gerda (nr. 2460) liep acht dagen alleen. Ze deelde met ons haar dankbaarheid voor verschillende mooie ervaringen onderweg.

Acht dagen lang was ik onderweg. In mijn eentje, met al mijn bagage in een rugzak, de Walk of Wisdom lopen. Wat een bijzondere ervaring. Ik voel me dankbaar dat ik gezond en fit genoeg ben om dit te kunnen doen. Ik voel me dankbaar voor alle gastvrijheid die ik mocht ontvangen (wandelschoenen die voor me schoongemaakt waren, omdat ik zó toch niet naar de kerk kon; sleutels van huizen die ik mee kreeg; aan mogen schuiven met het eten; terugkomen, na in een restaurant gegeten te hebben, en dan terecht komen in een behaaglijk huisje, waar de houtkachel voor je opgestookt is, de gordijnen dicht zijn en de schemerlampen branden).

Ik voel me verwonderd door de prachtige en afwisselende natuur. Ik heb mezelf nog weer wat beter leren kennen, met mijn zonnige en schaduwrijke kanten. En ik voel me trots; trots omdat ik doorgezet heb en het volbracht heb, trots omdat ik me steeds meer door mijn hart kon laten leiden in plaats van door de vraag wat anderen daar wel niet van zouden vinden. En ik voel me gelukkig met een man, die me hierin gesteund heeft en waardoor het zaterdag ook weer fijn was om naar huis te kunnen gaan.