Vele pelgrims waagden de sprong

Voor de tweede keer is ‘De Walk of Wisdom in een jaar rond’ voltooid. Tien stiltewandelingen op tien zondagen over de route van de Walk of Wisdom. De pelgrims Patricia Akkermans, Lidy van Lie Peters, Marja Hakkoer, Anja van Wegen, Hans Peerden en René van Nieuwkuijk bereidden de wandelingen voor. René schreef een impressie naar aanleiding van het laatste stuk: van Beuningen naar eindpunt Nijmegen.

Zondag 10 februari was de laatste stiltewandeling van dit seizoen. We noemden het pelgrimeermomenten in dagformaat. In 2017 namen Walk of Wisdom-bestuursleden Hans Peerden en Damiaan Messing het initiatief om de route in etappes met stiltewandelingen aan te bieden. Het was meteen een succes. Ook dit tweede jaar hebben we velen mogen verwelkomen. Weer of geen weer; de stilte trekt.

… en wij trokken mee

Toen we in mei 2018 opnieuw startten, wisten niet meteen hoe ons zicht zou veranderen. Een Waagsprong. Met dat uitdagende beeld verbonden we ons met het gebied waarin een deel van onze route loopt. We waagden de sprong. We wisten niet hoe ver. We legden steeds een verbinding met ‘Nijmegen Green Capital 2018’. Bij terugkomst in de stad vonden we op Kelfskensbos een lege, lichte plek, daar waar het hele jaar het informatiepaviljoen stond. We wisten niet zo goed hoe licht.

Het licht is ons evenwel voortdurend genadig geweest want vergezelde ons de route lang. Brak door regen en wind en lichtte onze voeten. We weten niet hoe vaak we terug zullen komen. Maar diverse deelnemers lieten weten zeker nog eens een deel van de route te gaan doen. In een ander seizoen. Alleen. Of de hele Walk Of Wisdom opnieuw.

Eenmaal aangeland bij de Spiegelwaal op de kade van Veur-Lent (met de blik op Nijmegen) hielden we stil. Patricia las daar het gedicht dat Anne Vegter, voormalig dichter des Vaderlands, daar in 600 meter kade heeft gebeiteld.

We weten nog niet hoe
snel alles, hoe snel je zicht verandert
tot je bent wat je verandert,
hoe snel het kind zich in je opbergt.

We weten nog niet hoe ver alles,
hoe ver de echo van je zang reikt,
hoe ver je gaat of buigt.

We weten nog niet hoe licht alles-
hoe licht het dragen van je geluk-
hoe licht van details het gewicht-

We weten nog niet hoe vaal alles,
hoe vaak de stad schittert in je ogen,
hoe vaak de liefde een daad is van genot.

“Kijk, de stad drijft langs!””
”Zie je iets?”
”Zei je iets?”

Je tekent een bed op het water.
“Wacht je daar op me?”
We weten nog niet wanneer je een godensprong waagt.

Als afsluiting dronken we ten afscheid een heerlijk glas in etablissement De Pelgrim onder het dak van De Hemel. Vreugde over de gegroeide band met elkaar overheerste. Met de onvermijdelijke weemoed van het ‘partir, c’est mourir un peu’.

Foto’s: Marja Hakkoer

PS Een aantal mensen voltooide met deze laatste etappe hun Walk of Wisdom. De Stevenskerk in Nijmegen is op dit moment gesloten wegens werkzaamheden, maar beheerder Rens was zo vriendelijk de pelgrims te ontvangen en in het boek van de Walk of Wisdom bij te schrijven. Ze mochten bij symbool Pelgrim op de foto.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

---