‘Lichtvoetig, licht van hart, licht van geest, zo hebben we gelopen’ (Pelgrim Pita over haar tocht)

Weer thuis. Alles nog even laten bezinken. Zeven dagen hebben we, Maria en ik, gelopen. Soms in stilte, soms al pratend. Het praten werd gedurende de tocht vanzelf steeds minder, minder nodig. Lopen, lopen, door prachtige gebieden. Genieten van de natuur en van het ritme van de stappen. 

De lente begint zich voorzichtig te roeren. De eerste bloemetjes, speenkruid, anemoontjes. De eerste lammetjes. De vogels maken hun nestje. De ganzen vliegen in koppels. De buizerds vergezellen ons de hele tocht. Heerlijk hoe zij door de lucht zeilen, hun kenmerkende roep roepend.

Lopen ook met de elementen, regen, wind, zonneschijn, we hebben het allemaal meegemaakt. Bergen en dalen, vlaktes en bossen. Weinig mensen, af en toe een wandelaar met of zonder hond, altijd vriendelijk. 

Ik heb me verbaasd hoe soms de vermoeidheid toe kon slaan om even later weer te verdwijnen. Hoe stijfheid en spierpijn kwamen en gingen. Mijn intentie die ik in de Valkhofkapel in Nijmegen bij de start uitsprak was ‘licht’. Licht in iedere hoedanigheid. Lichtvoetig, licht van hart, licht van geest.

Ik realiseer me dat de tocht ook werkelijk licht was. Ook al moest mijn lichaam soms zwaar tegen de wind en regen in, of tegen een berg op, of door de spierpijn heen. Ik bleef me licht voelen. Alles liet ik achter mij, mijn verhalen, achter mij. Voor mij was het pad waarop ik stap voor stap verder ging. Lopend in het nu. Een prachtige ervaring.

Pita.

Pita Zegstroo uit Deurne (rechts op de bovenste foto) en Maria Stiphout uit Griendtsveen liepen van 18 maart tot en met 24 maart de Walk of Wisdom.