Wandelen brengt je vanuit je hoofd weer in je lijf, schrijft Paul Uijen (pelgrim 159)

Bij aankomst in de St.Stevenskerk, bij het ophalen van je laatste ringetje, heb je de kans om iets te schrijven in je persoonlijke pagina. Sommige doen dat meteen, anderen willen het even laten bezinken en mailen later een bijdrage. We hebben die verhalen in de klapper doorgebladerd en wat mensen gevraagd of we hun verhaal op de site mochten plaatsen. Hieronder de bijdrage van Paul, die de Walk of Wisdom in augustus vorig jaar heeft gewandeld:

Wandelen haalt de haast uit je hoofd. Het maakt je open. Je gaat op in het landschap en dat schept mogelijkheden tot verdieping. Je tempo verandert. Je zintuigen gaan anders waarnemen: je krijgt weer oog voor het wonder van de schepping en mijn verbondenheid daarmee. Er komt weer stilte en ruimte voor rust, maar misschien ook wel onrust of angst voor de leegte. Mogelijk loop je tegen je eigen fysieke grenzen aan. Er gebeurt wat met je. Wandelen brengt je vanuit je hoofd weer in je lijf. Door de aandacht te richten op je voeten en je voeten met aandacht op Moeder Aarde neer te zetten, raak je als vanzelf uit je hoofd. Je komt automatisch in je lijf. 

(Iedereen is van harte welkom om zijn of haar ervaringen met de Walk of Wisdom in te sturen, zodat we het kunnen delen op de site. Dat kan met een tekst, of alleen met foto’s. Lees hier meer informatie.)

Foto: Bart Kouwenberg