De weg als waarheid

Als pionier van de Walk of Wisdom probeer ik mij zelf niet op de voorgrond te plaatsen. De route draait niet om mij, ik wil dienstbaar zijn aan de route. 

Toch wringt er iets in mij.

We zitten op zo’n 16 maanden sinds de opening en ik voel mij vaak een regelneef. Er moet heel wat gebeuren voordat je een nieuwe bezinningstraditie hebt! Van het organiseren van vertrekceremonies voor pelgrims of sponsorlopen voor de natuur tot de website, administratie, het gereed krijgen van startpakketten, het onderhouden van contacten met halteplaatsen en markeerders, of de ontwikkeling van ideeën, zoals de tweede editie van ons pelgrimsgetijdenboek. Over Facebook, verslagen van pelgrims en nieuws – of persberichten heb ik het dan nog niet gehad.  

Gelukkig krijgen we steeds meer hulp en ik ben trots op de 1000e pelgrim die er aankomt. Maar is dit mijn leven, die dienstbaarheid?

Ik mis in al het geregel een plek om te kunnen zijn. Een plaats waar ik niet terug- of vooruitkijk, maar stil sta, ervaar wat er in mij omgaat. Het laatste half jaar is die plek steeds meer mijn dagboek. Hier houd ik bij wat ik voel, hoe het met me gaat en in hoeverre ik liefde ervaar in wat ik doe. 

Het kan geen kwaad om van die ervaring wat te delen. Sterker nog, als pionier van de Walk of Wisdom denk ik zelfs dat het goed is om dat te doen, want juist de reflectie op de ervaring en het delen kan een wandelroute laten uitgroeien tot een pelgrimstraditie.

Ik ben dan ook blij om nu gewoon dit stukje te schrijven en mezelf daarmee te laten zien. Niet als marketing – omwille van het effect – maar vanuit binnen. Ik schrijf om uit te stijgen boven het geregel, om te midden van het gedoe met mijn ziel aanwezig te zijn. Zo wordt de route voor mij niet alleen een metafoor waar ik dienstbaar aan ben, maar ook een uitnodiging om de betekenis van die metafoor in de praktijk van mijn leven waar te maken.

Mijn eigen ‘walk of wisdom’ is een beweging naar binnen, naar de waarheid van mijn binnenwereld. Een waarheid waarmee ik niemand kan of hoef te overtuigen, maar waarmee ik het contact met die ander wel pas werkelijk betekenis kan geven. Dan wordt mijn geregel niet enkel een schuiven in de buitenwereld, maar een beweging vanuit binnen. Die beweging vanuit binnen is de enige manier waarop ik mij duurzaam voor deze route kan inzetten.   

Foto: Bart Kouwenberg, dijk Beuningen

Wie helpen de Walk of Wisdom: een overzicht.

Andere ervaringen: René: ‘pel je grimas af‘.