De deur openhouden

DoekaKleve.jpg

DoekaKleve.jpg

Geestelijk verzorger Marinus van den Berg loopt in zijn stad Rotterdam aan het eind van de dag vaak een ‘walk of wisdom’ van een goed uur om zijn dag te evalueren. 

De deur openhouden

Het regende en stormde toen ik rond zessen in de avond thuiskwam. Een vader had zijn dochtertje van de crèche gehaald en ik hield de deur even voor hen open. Het leek wel een inclusio. In de ochtend hield ik de deur open voor een andere bewoonster op weg naar haar werk. “Ik houd de deur even open en wens u een goede dag,” zei ik. “Mijn dag begint goed,” zei ze en dankte me en wenste me ook een goede dag. In de loop van de dag hoorde ik geklaag over reizigers in metro, tram en bussen die niets zeggen. Ieder heeft zijn eigen oortelefoon en kijkt op zijn eigen smartphone. Ik wilde niet vragen: “heb jij zelf iemand gegroet….?” 

Vandaag was Damiaan op bezoek gekomen. Hij kwam me nog een handtekening vragen voor het burgemeestersexemplaar van Seizoenen van het Leven. Ik was onverwacht verhinderd om bij de opening in juni in de Stevenskerk te zijn. We spraken over de betekenis van het openhouden van de deur. Je kunt het zien als gewoon een zaak van fatsoen, misschien wel burgerlijk, maar ik merk regelmatig dat het niet vanzelfsprekend is. Je moet even achter je of om je heen kijken om te zien of er nog iemand aankomt. Dat is net iets meer dan in jezelf gekeerd zo snel mogelijk je huis verlaten of naar je eigen voordeur op weg zijn. 

Damiaan vertelde me dat 400 pelgrims de Walk of Wisdom hebben gelopen. Sommigen de hele route ineens en anderen in etappes. Ik bereid me zelf voor op het afscheid van 40 jaar werken in de zorg als pastor/geestelijk verzorger en op de presentatie van mijn nieuwe boek Lijden verlichten

Het boeit me om elke dag als een dag op de Walk of Wisdom te zien. Je verlaat je huis en komt in de wereld waar je de meeste mensen niet kent. Je komt weer thuis en verlaat de wereld waarin je nieuwe of vreemde mensen leerde kennen of mensen die je meende te kennen anders. Elke dag gaat het ook om mijn innerlijke deur en mijn innerlijke weg. Wie zijn deur openhoudt, ontvangt veel vriendelijkheid.

Maandag 30 november

Marinus van den Berg

Foto: Doeka